کد مطلب:27992 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:18

گنجینه پرسمان » اديان و مکاتب

چرا خداوند انسان را آفريد و چه نيازي به آن داشت؟

درنامه خود به چند مشكل اشاره كرديد كه به بررسي هريك مي پردازيم. 1 درباب هدف خلقت انسان و جهان بايد گفت: هدف گاهي به فاعل يك كار باز مي گردد و گاهي هدف مربوط به كار انجام شده است. مثلا پدري كه در لحظات نزديك به مرگ فرزند خود را دعوت به كسب علم مي كند در واقع هدفش سعادت فرزند است و درظاهر علم فرزند پدري را سود نخواهد داد. هدف خداوند در خلقت نيز به مخلوقات باز مي گردد. خداوند متعال كمال مطلق است واحتياج و نيازي در او راه ندارد و اگر ذره اي احتياج در او راه داشت ديگر خدا نبود. چون خداوند كمال مطلق است. عشق و محبت به كمال دارد و دوست دارد كه ذاتش - كه كمال مطلق است - شناخته شود. پس خلق را آفريد تا كمال يابند و كمال مطلق او را بشناسند در حديث قدسي آمده است: «كنت كنزا مخفيا فاحببت ان اعرف فخلقت الخلق لكي اعرف . من گنجي مخفي و ناشناخته بودم و جهان مخلوقات را آفريدم تا شناخته شوم» پس خداوند بخاطر اينكه كمال را دوست داشت خلق را آفريد تا طي مراحلي به كمال برسند. درميان مخلوقات انسان را آفريد وبه او اختيار داد وخوبي و بدي را به او الهام كرد. حال اگر يك انسان با اين كه مي تواند به سمت زشتي ها و قبايح حركت كند خوبي و كمال را برگزيند اين فرد به مرحله اي از كمال مي رسد كه ملايك نرسيده اند. اين كه انسان در دنيا سختي مي كشد درواقع به كمال خود نزديك تر مي شود. همه بلاها و سختي ها براي اين است كه انسان به مرتبه بالاتري از كمال برسد. « {/Bيا أَيُّهَا اَلْإِنْسانُ إِنَّكَ كادِحٌ إِلي رَبِّكَ كَدْحاً فَمُلاقِيهِ {w1-9w}{I84:6I}/} . اي انسان! در راه خدا سختي مي كشي تا به ملاقات پروردگارت نايل شوي» يعني به مقام قرب الهي برسي. انسان گاهي با اين سرمايه هفتاد سال نعمتي هميشگي. يعني رضاي خداوند و قرب او را به دست مي آورد و چنين نعمتي ارزش سختي كشيدن در اين زمان محدود را دارد. درمورد گناه بايد گفت كه اگر گناه براي انسان نامطلوب باشد به مرحله اي از ايمان رسيده است و اگر هم گاهي دچار گناه شد درواقع با پشيماني توبه خضوع و ذلت نزد خدا به مرحله بالاتري از كمال مي رسد. همين كه انسان خود را در برابر خدا دست خالي و بي چيز بداند امري بسيار با ارزش است. پس توصيه ما به شما اين است كه از سرمايه عمر خود استفاده كنيد و سعي كنيد نيكوترين و خالص ترين اعمال را انجام دهيد خداوند در قرآن مي فرمايد: {/B« اَلَّذِي خَلَقَ اَلْمَوْتَ وَ اَلْحَياةَ لِيَبْلُوَكُمْ أَيُّكُمْ أَحْسَنُ عَمَلاً{w1-9w}{I67:2I}/} . خدايي كه مرگ و زندگي را پديد آورد تا شما را بيازمايد كه كدام يك عمل نيكوتر داريد. (ملك، آيه 2)